Hangry Hearts filmi ilk olarak 34. Film Festivali Aile Bağları bölümünde izleyiciyle buluştu. Marco Franzoso’nun “Il Bambino Indaco” (İndigo Çocuk) isimli romanından uyarlanan film, 109 dakika sürüyor. İlk başlarda bir aşk hikâyesi gibi başlayan film, şaşırtıcı bir biçimde psikolojik gerilime dönüşüyor.
Mina (Alba Rohrwacher) ve Jude (Adam Driver) bir Çin lokantasında tuvalette tanışırlar. Hayli rahatsız edici bir ortamda, tuvalette, kötü koku ve havasızlık eşliğinde, ilk romantik dakikalarını yaşayan çifte ve yönetmenin bize karakterleri tanıştırma sahnesine eşlik ederiz. Tesadüfi bir şekilde tanışan çift, sürpriz bir şekilde gelişen hamilelik ile birlikte apar topar evlenirler.
Mina işinden ayrılmasıyla birlikte tüm ilgisini bebeğini dünyanın mikroplarından ve kötülüklerinden korumaya odaklar. Bebek, annesinin seçimi nedeniyle 7 ay boyunca hiç dışarı çıkmadan ve sadece vegan yiyeceklerle yetiştirildiği için gelişimi diğer bebeklere göre yavaş kalır ve bu noktadan itibaren Jude biraz da çaresizlikle duruma müdahale etmeye çalışır. Mina’nın modern tıbba hiçbir şekilde güvenmemesi, alternatif tıp ve hatta metafizik olgulardan medet umması ve çocuğunu bu şekilde yetiştirmeye kararlı olması Jude’yi endişelendirir.
Başlangıçta günümüzde popülerleşmeye başlayan “organik çocuk yetiştirme” kültürünün yeni bir örneği gibi gelen tutum, histerik bir noktaya doğru ilerler.
Filmde bir de babaanne faktörü var, bu rol hem geleneksel bir bakış açısı hem de hakim toplum rolünü üstleniyor. Babaanne karakterinin Mina’yı görür görmez “deli” yaftalaması yapmasından bu çıkarımı kolaylıkla yapabiliyoruz ve o zaman da başka bir soru geliyor aklımıza: Her zaman olduğu gibi, bu tuhaf kadın toplumdan dışlanacak mı?
Evet, alışılmışın dışında bir anne (hatta rolüyle sinema tarihinin en tuhaf annesi olabilir ) kendi doğrularıyla bebeğini büyütmek istiyor. Bu aşamada bazı sorular geliyor akla, vegan bir anne, bebeğini et yedirerek büyütüp belli bir yaşa geldiğinde kararı çocuğuna mı bırakmalı? Yönetmen bu konuda tarafsız kalıyor, siz filmi izlerken ister istemez babanın çocuğu kaçırıp gizlice yemek yedirmesine, doktora götürmesine seviniyorsunuz ama anne tarafından bakıldığında da sorularınız devam ediyor. Yönetmen, karakterlere uzaktan bakıyor ama siz filmi izlerken ister istemez Jude gözüyle bakıyorsunuz.
İki başarılı başrol oyuncusu rollerinin hakkını fazlasıyla veriyorlar ki, Venedik Festivali’nden iki oyuncu da ödülle dönüyorlar.
Finalden önce annenin çocuğunu dışarı çıkarmasını, sahilde masalsı bir şekilde onunla oyun oynamasını, Mina’nın değişen kararları olarak yorumlayamaya çalışırken etkileyici finaliyle film bambaşka yerlere gidiyor. Filmi mutlaka görmenizi tavsiye ederiz.
Ps. Bu yazı 28.08.2015 tarihinde sanatkaravanı.com için yazılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder