Sevgili Onur Ünlü’nün bilinirliği “Leyla ve Mecnun” televizyon dizisiyle artsa da biz hem senaryosunu yazdığı hem yönetmenliğini üstlendiği Polis, Güneşin Oğlu, Celal Tan’ın Aşırı Acıklı Hikayesi gibi filmleriyle kendisini oldukça yakından tanıyorduk. Onur Ünlü, Leyla ile Mecnun dizisinde birlikte çalıştığı oyuncularla çektiği “Sen Aydınlatırsın Geceyi” ile filmografisinin en başarılı projesine imza attı. Ayrıca ekibiyle beraber ülkede yeniden gündeme gelen absürt komedi türünün de öncüsü durumuna geldiler. Ekip üyelerinin birbirlerine kattıklarıyla beraber Onur Ünlü’nün tecrübesi yeni yollara atılan ilk adımları destekler nitelikteydi. Önce Leyla ile Mecnun’un senaristi Burak Aksak “Bana Masal Anlatma”’yı çekti, ardından Leyla ile Mecnun’un Mecnun’u Ali Atay “Limonata” ile bugünlerde karşımızda.
Limonata bir yol filmi. Hem de çok samimi bir yol filmi.
Makedonya’da yaşayan tır şoförü Suat ölüm döşeğindedir. Ölmeden önce son isteği ise İstanbul’da tanıştığı ve yaşadığı ilişki sonrası dünyaya gelen oğlunun (Selim) bulunup yanına getirilmesidir. Bu görevi de diğer oğlu Sakip’e verir. Bu görev Sakip’in boynunun borcudur fakat bu görev için Sakip 800 km’lik yol yaparak İstanbul’a gelip, varlığından henüz haberi olduğu kardeşini helallik için Makedonya’ya götürmesi gerekmektedir. Hiç bilmediği bir yere elinde bir adres ve iki isimle gelen Sakip, Selim’i bulur fakat Sakip’in Selim’i hiç görmediği babasının yanına götürmesi sandığından daha zor olacaktır.
Ali Atay, senaryosunu birlikte yazdığı Makedonya asıllı Ertan Saban ( Sakip) ile beraber gayet iyi bir iş çıkarmış. Öncelikle belirtmekte fayda var; Ali Atay’ın bu filmde son zamanların en iyi oyuncusu Serkan Keskin’i tercih etmesi tartışmasız güzel bir hamle olmuş. Ertan Saban’ın oyunculuğu da bu filmle beraber sanki izleyiciye kendini bir kez daha kanıtlıyor. Oynadığı role öyle samimi bir hava katmış ki, film için son zamanlarda izlediğim en samimi film diyebilirim.
Film üç kısımdan oluşuyor: İstanbul-Yol-Makedonya. İstanbul ve Yol kısımları temponun yüksek olduğu filmin en hızlı kısımları fakat Makedonya’ya gelindiğinde filmin düşen ritmi seyircide bir rahatsızlık uyandırıyor. Tempoyu birden düşürmeleri ve olayları karmaşık bir şekilde filmin sadece belirli bölümlerine yedirmiş olmaları da gözden kaçmıyor.
Filmin isminin Limonata olmasıyla ilgili tek bir ipucu var. O da bir duvar yazısı: Blood is not Lemonade (Kan limonata değildir) Sanırım Balkan’ların yakın geçmişinde yaşanmış onca acılı günlere, kayıp canlara bir gönderme.
Ve ayrıca bahsetmeden olmaz; öykünün Bulgaristan ayağında Ciguli’ye uğraması sanki özel bir veda olmuş gibi. Ben o sahneleri izlerken çok keyif aldım doğrusu.
Her şey bir yana, Türk sinemasına komedi tarzında yeni bir soluk getiren Ali Atay’ın, ilk filmiyle yönetmenlik uğraşı adına gayet iyi bir giriş yaptığı kanısındayım.
Ps. Bu yazı 13.05.2015 tarihinde sanatkaravanı.com için yazılmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder